وجود مبارک حضرت فاطمه سلام الله علیها از چندین راه با قرآن کریم ارتباط داشت:
رابطه مستقیم:
یك نحو مستقیمش این بود كه از وجود مبارك پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) آیات را، تلاوت آیات را ، تعلیم کتاب و حکمت را، تزكیه را ـ این چهار وظیفه رسمی پیامبر بود ـ فرا میگرفت.
رابطه از طریق سفیران و شاگردان:
هر روز این دو شاگرد را به پیشگاه رسول گرامی میفرستاد یعنی حسن و حسین [علیهما السلام] سفیران فاطمه بودهاند.
از آنها استنطاق میكرد كه امروز چه آیهای نازل شد؟
پیغمبر چه فرمود؟ آیه را چنین معنا كرد، چنان معنا كرد، این آیه را با آن آیه چگونه هماهنگ كرد؟ اینها هم گزارش میدادند.
سفیر سومی كه وجود مبارك فاطمه (سلام الله علیها) داشت علیبنابیطالب بود كه باب مدینه علم بود.
رابطه غیرمستقیم و ملکوتی:
راه دیگری كه غیر مستقیم است و هر كسی میتواند آن را داشته باشد، منتها گرچه در نظام تكوین هر فیضی كه به انسان عادی میرسد به وسیله آن انسان كامل است كه
«بِیُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاءُ»،
ولی به حسب ظاهر انسان یك راه مستقیمی هم با ذات اقدس الهی دارد.
آن راه را هم خدا وعده داد كه ﴿اتَّقُوا اللّهَ وَیعَلِّمُكُمُ اللّهُ﴾.
این بی بی (سلام الله علیها) در اثر آن تقوای كامل شاگرد مستقیم ذات اقدس الهی بود معارفی را از آنجا فرا میگرفت.
و از اینكه در سوره «انفال» خدا وعده داد: ﴿إِنْ تَتَّقُوا اللّهَ یجْعَلْ لَكُمْ فُرْقاناً﴾ این بی بی (سلام الله علیها) مثل أعلای تقوا بود، ذات اقدس الهی
فرقان بین حق و باطل را به او عطا كرده است
آیت الله العظمی جوادی آملی
📚 سخنرانی عمومی
تاریخ: ۱۳۸۱/۰۵/۲۱